Vertrek naar buitenland

Omgangsregeling en vertrek naar het buitenland

Wanneer beiden ouders gezag hebben over het kind of de kinderen, dan mag de ene ouder de kinderen niet zomaar meenemen naar het buitenland. Daar is toestemming van de andere ouder voor nodig. Wanneer het een "een-hoofdig gezag" betreft, dan mag de gezagsouder de kinderen normaal gesproken wel gewoon meenemen naar het buitenland. Hier zijn dan wel enkele regels aan verbonden. Er is bijvoorbeeld een consultatieplicht en een informatieplicht. 

Een casus

Het kan gebeuren dat je na een echtscheiding wenst te vertrekken naar het buitenland. Bijvoorbeeld omdat je daar een nieuwe start wil maken. Of omdat je nieuwe partner al in het buitenland verblijft en je graag bij hem/haar wil gaan wonen. Dat kan natuurlijk voorkomen. Als er minderjarige kinderen betrokken zijn, kunnen die dan mee naar het buitenland? En hoe zit het dan met de andere ouder, en de omgangsregeling met deze? 
Over zo'n situatie oordeelde onlangs het gerechtshof in Arnhem. De man en de vrouw waren bij de echtscheiding overeengekomen dat het hoofdverblijf van de drie zoontjes bij moeder zou zijn en dat zij elke veertien dagen een weekend bij vader zouden verblijven wanneer deze in Nederland was. Als de man in Denemarken zou wonen zou de omgangsregeling een weekend per maand inhouden. De man was namelijk van plan naar dit land te verhuizen, waar het echtpaar tijdens het huwelijk langere tijd had gewoond.

Verloop van deze regeling

De regeling gaat goed, ook wanneer de man daadwerkelijk in Denemarken woont; hij gaat eenmaal per maand naar Nederland waar hij telkens een weekend met zijn zoontjes doorbrengt. Dan wil de vrouw na enige jaren naar de VS verhuizen. Haar nieuwe partner is daar een agrarisch bedrijf begonnen. De man ziet het contact met zijn zoontjes misgaan. Hij dient een verzoek in bij de rechtbank om het hoofdverblijf van de kinderen bij hem vast te laten leggen, per datum van vertrek van de vrouw naar de VS. Dit verzoek wordt afgewezen en zo ook in hoger beroep. Echter, het gerechtshof bepaalt wel dat de vader zijn kinderen een weekend per veertien dagen bij zich mag hebben, en ook de helft van de vakanties. Dat deze omgangsregeling ertoe zal leiden dat de moeder niet in de VS kan gaan wonen, vindt het gerechtshof minder belangrijk dan het belang van de kinderen bij een goed en veelvuldig contact met hun vader. Ja, wat het zwaarste is, moet het zwaarste wegen.

Terug naar overzicht